Lato w pełni, żar leje się z nieba, a więc wielu cieszy się na całodzienny kontakt ze słońcem. Ale nie wszyscy mogą się nim delektować. Wiele osób posiada uczulenie na promienie słoneczne, które skutkuje przede wszystkim plamami na skórze i wysypką.

Słońce znane jest ze swego dobrego działania na nasz organizm, bez niego nie wyobrażamy sobie naszego codziennego życia. Ale dla niektórych ludzi, jest ono niepożądane, gdyż może wywołać niepokojące zmiany na naszej skórze i w innych częściach naszego organizmu. Najbardziej znaną i uciążliwą dolegliwością są poparzenia słoneczne. Do tego, promienie słoneczne (a także pobyt w solarium), mogą przyśpieszać procesy starzenia się organizmu ludzkiego.

Głównymi objawami uczulenia słonecznego są: wysypka, plamy oraz pęcherze na skórze.  Różnica dotyczy przede wszystkim czasu i miejsca ich występowania.  Zdarza się też dosyć często, że jakaś substancja, lek, który wprowadziliśmy do naszego mógł wejść w reakcję  z promieniami słonecznymi. Pod wpływem tego, powstają tzw. odczyny fitotoksyczne, które skutkują zwiększeniem się wrażliwości skóry na promienie ultrafioletowe. Jest to efekt krótkotrwały i przeważnie ustępuje zaraz po odstawieniu substancji, która była temu winna. Zmiany w naszym organizmie przeważnie zauważymy już na chwilę po opalaniu się na słońcu i są one ograniczone do miejsca kontaktu. Czynnik fototoksyczny znany jest z tego że działa, kontaktowo, czyli zewnętrznie. Głównymi sprawcami tego typu dolegliwości, które przypominają silne oparzenia słoneczne, mogą być perfumy, a także trawy polne i inne rośliny.

Inne typy reakcji, czyli reakcje fotoalergiczne pojawiają się u niektórych osób, które stosują środki o działaniu fotouczulającym. W tym wypadku, możemy zaobserwować zmiany w organizmie w czasie po upłynięciu 24 godzin  od nasłonecznienia ciała. Co ważne, rozszerzają się one poza zasięg miejsc na naszym ciele, które silnie nasłoneczniliśmy. Pojawiają się wtedy nieprzyjemnie swędzące pęcherzyki i grudki, których pod żadnym pozorem nie należy drapać, gdyż mogą się wtedy przekształcić w sączące się rany. Tego typu przemiany są często zwane pokrzywką, ponieważ do złudzenia przypominają  poparzenie pokrzywą.

W przypadku, gdy zmiany na naszej skórze wystąpiły po raz pierwszy, a przed samym opalaniem przyjmowaliśmy  jakieś leki lub zastosowaliśmy kosmetyki, prawdopodobnie kolejne wystawienie naszego ciała na słońce nie będzie skutkować niechcianymi objawami. Ale gdy one się powtórzą, to znaczy, że jesteśmy uczuleni na promienie słoneczne. Każdy z nas posiada  tzw. kapitał słoneczny. Jest to poziom ultrafioletu, którą nasza skóra może przyjąć bez pojawienia się tzw. szkody posłonecznej. W przypadku, gdy dojdzie do jego przekroczenia, nasza skóra może szybciej się starzeć, a do tego jest bardziej podatna na różne dolegliwości, w tym nowotwory. wyczerpiemy swój kapitał słoneczny, skóra zaczyna się szybko starzeć i jest bardziej podatna na choroby, także nowotwory.

Gdy dojdzie do takiej sytuacji, należy pamiętać o  nakładaniu na odsłonięte części naszego ciała kremem, który zawiera filtr UV. Zasada jest taka, że im jaśniejszą mamy karnację, tym wyższy faktor ochronny powinniśmy zastosować. Aby było to skuteczne, należy zastosować krem około  pół godziny przed wyjściem z domu. Gdy przykładowo przebywamy na plaży przez dłuższy okres czasu, trzeba stosować krem co  1,5 godz., a także po każdorazowym wyjściu z wody.

Bezwzględnie ostrych promieni słonecznych powinni się wystrzegać osoby, które są podatne na tzw. fotodermatozy, a także te, które przechodzą schorzenia, takie jak np. trądzik różowaty czy porfiria. Czasami zdarza się, że należy wkładać ubrania z długim rękawem oraz kapelusz, a niekiedy nawet rękawiczki. Trzeba stosować kremy (na całe ciało), które zawierają filtr większy niż SPF 30 (powinien on zawierać filtr przeciw UVB i UVA.

Ci którzy mają wrażliwą skórę, muszą przestrzegać kilku pewnych zasad. Po pierwsze należy unikać solarium i dawkować przebywanie na słońcu. Gdy kupujemy kosmetyki i leki musimy czytać uważnie dołączone do nich ulotki, gdyż mogą one zawierać składnik, który akurat wywołuje uczulenie pod wpływem działania słońca (wtedy nie wolno wystawiać się na słońce). Można też oczywiście zamienić je na takie, które nie wywołują uczulenia, a działają podobnie. Gdy wychodzimy z domu, trzeba posmarować się kremem z filtrem UV. Gdy mamy w planie pobyt na plaży, nie wolno stosować mleczek perfumowanych, wody toaletowej, dezodorantów, a także kremów i perfum, w których w dołączonej ulotce nie ma informacji, że nie powodują fotoalergii.

Skłonność do fotoalergii wymaga od nas, aby już w czasie wiosny (mniej więcej od kwietnia) stosować kremy z filtrem powyżej 30. Gdy wybieramy się w  podróż do ciepłych krajów, należy stosować tzw. blok ery, czyli środki z filtrem 50. Smarowanie kremami warto  powtarzać co około godzinę.

Gdy podejrzewamy u siebie alergię na słońce, trzeba niezwłocznie zgłosić się do lekarza dermatologa. Zaniedbana, nieleczona alergia może w konsekwencji doprowadzić do przewlekłego uczulenia oraz nasilających się objawów. Istnieje ryzyko, że  pęcherzyki i grudki na skórze mogą się przeistoczyć się w sączące rany, które z kolei mogą spowodować wystąpienie trwałych przebarwień skóry i blizn.

Kuracja alergii na słońce opiera się przede wszystkim na przyjmowanie leków przeciwhistaminowych, które przepisze nam dermatolog. Nie można też nasłoneczniać swojego ciała, a w późniejszej fazie leczenia stosuje się  filtry ochronne w odstępach co jakieś 1,5 godziny w czasie ekspozycji na słońcu Najbardziej skrajnym przypadkiem alergii na słońce jest wystąpienie wirusa opryszczki.

Źródło: http://fitness.wp.pl

Zobacz: Sanatoria leczące choroby skóry