Miód od starożytności znany był jako środek leczniczy oraz słodki dodatek do jedzenia. Ten pszczeli produkt ceniony jest od tysięcy lat, a najlepiej świadczy o tym fakt, że w piramidach, oprócz wielu cennych przedmiotów, z jakimi wysyłano zmarłych do wieczności, znaleziono także naczynia z miodem. W Polsce z kolei pierwszymi alkoholami były aromatyczne, słodko pachnące miody pitne.

Kto zatem powinien spożywać miód? Praktycznie każdy. Osoby pijące dużo kawy, herbaty, palące papierosy i pijące alkohol powinny zjadać do 100 gramów miodu dziennie, dzięki temu szkodliwe działanie używek zostanie zminimalizowane.

Wystarczy jedna łyżka miodu dziennie (około 20-25 gramów), by człowiek pracujący ciężko fizycznie miał więcej sił. Miód regeneruje nas również psychicznie – potrafi wyprowadzić chorego z apatii życiowej, dodać energii i chęci do działania.

Wiele badań potwierdziło, że miód ma właściwości bakteriobójcze oraz radzi sobie z wirusami, jest więc najlepszym środkiem leczniczym w przypadku grypy, infekcji bakteryjnych i biegunek. Nawet katar sienny ustępuje przy systematycznym spożywaniu miodu.

Należy jednak uważać podając ten przysmak dzieciom. Według najnowszych zaleceń medycznych nie powinny go dostawać maluchy, które nie ukończyły 12 miesiąca życia; czasami w miodzie stwierdza się obecność bakterii Clostridium botulinum (bakterie jadu kiełbasianego), układ pokarmowy dzieci nie zawsze potrafi poradzić sobie z ich obecnością i może dojść do botulizmu dziecięcego. Jest to schorzenie bardzo rzadko spotykane, ale od kilku lat notuje się wzrost liczby zachorowań.

Dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, które systematycznie spożywają miód (ale nie więcej niż 2 łyżki dziennie!) mają większą odporność i lepiej się uczą.

W jakiej postaci spożywać miód? Najprościej jest po prostu zjeść łyżkę czy więcej (o ile jest to wskazane). Bardzo korzystną formą spożywania miodu jest przygotowanie wody miodowej – ilość miodu zalecaną danej osobie zalewa się letnią wodą i odstawia na kilka godzin. Najczęściej robi się to wieczorem – wodę najlepiej wypić na czczo, tuż po przebudzeniu. Czasami można dodać także odrobinę soku z cytryny.

Uwaga! Nie wolno miodu zalewać wrzącą wodą, ani podgrzewać go do temperatury powyżej 41 stopni Celsjusza. Traci wtedy swoje cenne właściwości.

Miód to przede wszystkim glukoza i fruktoza. Są to cukry proste, które korzystnie działają na organizm człowieka. Skład miodu to także biopierwiastki, a są wśród nich te bardzo ważne, czyli: żelazo, wapń, magnez, mangan, potas czy fosfor.

Miody zawierające więcej glukozy, czyli głównie: rzepakowy, malinowy czy wielokwiatowy są wskazane dla osób z chorym sercem i wątrobą. Miody zawierające więcej fruktozy, a takim jest miód akacjowy, mogą spożywać nawet diabetycy. Osoby ze schorzeniami nerek i przewodów moczowych powinny spożywać miód akacjowy oraz rzepakowy, gdyż zawierają one minimalną ilość aminokwasów i biopierwiastków.

Najpopularniejszy jest miód lipowy zazwyczaj stosowany do leczenia infekcji, gryp, chorób przeziębieniowych. Działa on przy bezsenności, alergii, stresach i nerwicach. Przeziębienia leczy też miód gryczany i koniczynowy.

Dla większości rekonwalescentów i osób anemicznych wskazany jest miód gryczany i spadziowy, bo to miody szczególnie bogate w biopierwiastki.

Rodzaje miodów

Rodzaj miodu zależy od tego, z jakich kwiatów został zebrany nektar. Najpopularniejsze i najczęściej spotykane w sklepach to: lipowy, wielokwiatowy i spadziowy. Ten ostatni jest najbogatszy w składniki lecznicze. Miody typu wrzosowy, akacjowy, malinowy, gryczany, koniczynowy, lucernowy nektarowo- mniszkowy czy leśny możemy nabyć bezpośrednio w pasiekach lub w sklepach ze zdrową żywnością. Istnieją też miody prawie nieznane. Do nich zaliczyć można miód lakowy, ostowy, żeńszeniowy, bławatkowy, z Wielosilu błękitnego, czy z kruszyny.

Kilka słów o Manuce

To wyjątkowy przysmak. Pszczoły robią go z nektaru kwiatów rosnących tylko w jednym miejscu na ziemi; są to kwiaty krzewu herbacianego o nazwie manuka rosnące wyłącznie w Nowej Zelandii. Przebadano dokładnie właściwości lecznicze tego miodu i okazało się, że jest on najbogatszy wśród wszystkich miodów w składnik leczniczy o nazwie methylogloxal. Działanie lecznicze Manuki jest na tyle silne, że radzi sobie nawet z gronkowcem, przyspiesza gojenie trudnych ran. Ma także zastosowanie w kosmetyce – jego silne właściwości higroskopijne pomagają utrzymać odpowiednie nawilżenie skóry.

Przekazane w artykule informacje powinny być początkiem poszukiwania wiedzy o właściwościach różnych miodów. Miód odżywia, leczy, a dwójniak lub trójniak może skutecznie rozgrzać w zimne wieczory...

źródło: http://kobieta.wp.pl