Już od poł. XIX wieku w Polsce stosuje się borowinę w celach leczniczych. Borowina jest to rodzaj torfu o dużym stopniu przetworzenia przez bakterie humifikujące. Zabiegi z jej użyciem przyśpieszają regeneracje naskórka, a także w znacznym stopniu zwiększają ukrwienie skóry. Wszystko to dzięki substancjom organicznym w nich zawartym (białka, enzymy, estrogeny i związki bituminowe), które są niezbędne w procesie regeneracji tkanek. Borowina ma o wiele szersze  zastosowanie, w zabiegach pielęgnacyjnych odgrywa znaczącą role w zwalczaniu cellulitu oraz modelowaniu sylwetki. Jest również przydatna w leczeniu stanów bólowych i obrzęków po stłuczeniach, złamaniach, operacjach ortopedycznych, a także w chorobach ginekologicznych, takich jak przewlekłe stany zapalne dróg rodnych, niepłodność, stany pooperacyjne, czy też zespół  klimakteryczny.

W Polsce znajdują się liczne sanatoria korzystające z właściwości borowiny. Największe złoża tego surowca zwanego też czarnym zlotem znajdują się w Gołdapi który m. In. dzięki temu uzyskał w 2000 r. status uzdrowiska. W tutejszym Sanatorium Wital to okłady z borowiny cieszą się ogromną popularnością.

Gołdapskie sanatorium korzysta z borowiny wydobywanej pobliskiej wsi Niedrzwica, która przy pomocy odpowiedniego sprzętu już na miejscu przygotowywana jest do zabiegów.

Borowina z dodatkiem wody w specjalnym piecu podgrzewana jest do odpowiedniej temperatury, po czym jest ona już praktycznie gotowa do okładów. Ważną zaletą jest duża pojemność cieplna borowiny, która  umożliwia głębokie przegrzewanie tkanek bez poparzeń. Do tego kwasy huminowe, estrogeny, fulwokwasy, enzymy i pierwiastki śladowe są bezcenne w działaniach bakteriobójczych, przeciwgrzybicznych,  czy też  przeciwwirusowych. Zabiegi borowinowe wpływają  na  wydzielanie hormonów jajnikowych, nadnerczowych i przysadkowych.

Źródło: zdrowie.wm.pl